(บทความนี้ได้รับแรงสะเทือนใจ เอ้ย บันดาลใจมาจากบทความ “มะระของชีวิต” ในหนังสือรวมบทความ อย่าท้อถอยสร้อยเศร้าเลยเจ้าเอย ฉบับพิมพ์ครั้งที่๑ มกราคม ๒๕๕๕)
…………………..
นอกจากเป็นตัวแทนของวันแม่แห่งบางชาติ และตัวตายในหมู่พวงมาลัยตามสี่แยกแล้ว ดอกมะลิยังเป็นที่คุ้นเคยของผองเราชนิดที่หากให้ช่วยกันนึกชื่อดอกไม้ที่รู้จักมาสักห้าชนิด เชื่อว่าเจ้าดอกขาวๆ หอมหนาวๆ ที่ชื่อว่ามะลิจะต้องติดท็อปลิสต์ของใครหลายคนเป็นแน่
แต่ทั้งที่คุ้นกับชื่อมะลิมากถึงแค่นั้น และก็ยอมรับในการเป็นสัญลักษณ์สื่อถึงบางสิ่งที่ละมุนละไมและแสนบริสุทธิ์ของดอกไม้ชนิดนี้ แต่สักกี่คนกันที่ยังมีมะลิอยู่ในชีวิต
สักกี่คนที่มีมะลิอยู่ในสวนเล็กๆ หลังบ้าน เพื่อจะสูดหายใจเฮือกโตเอากลิ่นหอมเย็นเข้าไปเซ่นปอดเขรอะควันรถ
สักกี่คนที่ยังดื่มน้ำฉ่ำจากขันเงินที่มีดอกมะลิเล็กๆ ลอยหน้ายิ้มเฉ่งอยู่เหนือผิวน้ำส่งความหอมหวนอวลไอไปทั้งจมูกปากเมื่อดื่มทาน
เปล่า – ไม่ได้จะชวนกันให้หันมาสนใจดอกมะลิ และไม่ได้กำลังทำธุรกิจขายดอกไม้อยู่แต่อย่างใด เราไม่จำเป็นต้องมีมะลิในสวนหลังบ้าน และเกือบไร้สาระถ้าจะหมกหมุ่นอยู่กับการควานหาน้ำลอยดอกมะลิมาดื่ม เพียงแต่กำลังพูดถึงมะลิในฐานะตัวอย่างบางความรู้สึกดีๆ บางความสุขเล็กๆ ที่เคยหาง่ายและใกล้ตัวแต่ถูกพรากไปโดยยุคสมัยอันวิ่งเร็วจี๋ที่เรากำลังใช้ชีวิตอยู่
นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งที่เคยอ่าน เขาบรรยายความรู้สึกของตัวละครตัวหนึ่งที่เคยพิศมัยเครื่องสำอางค์อันพอกหนาอยู่บนใบหน้าของประดาหญิงสาว กระทั่งครั้งหนึ่งตัวละครนี้ได้พบเด็กสาวซึ่งใบหน้าปราศจากเครื่องสำอางค์ทุกรูขุมขนหลุดเข้ามาในโคจรของประดาหญิงสาวหน้าหลากสีโดยบังเอิญ พลันนั้นตัวละครดังกล่าวก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอยู่ในร้านดอกไม้ประดิษฐ์ที่สีสันสวยสดลานตา แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นดอกมะลิของจริงแท้ดอกหนึ่งซ่อนตัวอยู่ สีสันของมันขาวซื่อเกือบจืดชืดเมื่อเทียบกับสีสดของดอกไม้รอบข้าง ทว่ากลับให้ความรู้สึกละมุนละไมอย่างที่ดอกไม้สีสวยอื่นๆ ให้ไม่ได้
นั่นก็เพราะมันคือของจริง!
ชีวิตของเรามีมะลิอยู่หลายดอก หอมเชยๆ แต่ก็รู้สึกดีชะมัด และถ้าจะเอามะระเป็นตัวแทนเรื่องขมๆ ของชีวิตที่สมควรแก่การอดทนจนเอร็ดอร่อยแล้ว มะลิก็น่าจะแทนได้กับความเมตตาของอัลลอฮฺในชีวิตของเราที่สมควรแก่การขอบคุณให้สาแก่ใจ แม้จะเป็นเพียงแค่อะไรเล็กน้อยที่เราแทบจะมองผ่านเลย
ดอกมะลิในชีวิตเราอาจอยู่ในบ้านหลังเล็กที่อบอุ่น อวัยวะสมบูรณ์เปี่ยมเรี่ยวแรง หรือใครสักคนที่อยู่ด้วยแล้วแสนสบายใจ
กระทั่งในลมหายใจที่เฮือกไหลเข้าปอดอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนั้น…แท้จริงแล้วก็อวลกลิ่นดอกมะลิให้ได้ขอบคุณไม่รู้จบ
สำหรับผู้ศรัทธา…อะไรๆ ในชีวิตก็ดูช่างน่าอิจฉาไปเสียทั้งหมด
ถ้าในสำรับของชีวิตเขาวันนี้มีมะระขมปี๋ เขาก็รับประทานมันได้อย่างเอร็อดอร่อยด้วยความอดรดอรรอดทน
ถ้าในสำรับของชีวิตเขาวันนี้มีขันใส่น้ำลอยดอกมะลิหอมเย็น เขาก็รินซดมันได้อย่างชื่นใจด้วยการขอบคุณ
จะมะลิหรือมะระ…ก็แสนซือดะได้ด้วยศรัทธา
ซุบฮานัลลอฮฺ
…..
عَجَبًا لأَمْرِ المؤمنِ
إِنَّ أمْرَه كُلَّهُ لهُ خَيرٌ
ليسَ ذلكَ لأَحَدٍ إلا للمُؤْمنِ
إِنْ أصَابتهُ سَرَّاءُ شَكَرَ فكانتْ خَيرًا لهُ
وإنْ أصَابتهُ ضَرَّاءُ صَبرَ فكانتْ خَيرًا لهُ
” น่าประหลาดจริงๆ สำหรับกิจการของผู้ศรัทธา
แท้จริง กิจการของเขาทั้งหมดล้วนเป็นความดีสำหรับเขา
ดังกล่าวนี้จะไม่เกิดกับใครเว้นแต่ผู้ศรัทธาเท่านั้น
(กล่าวคือ) หากความดีมาประสบกับเขา เขาก็ขอบคุณ ดังนั้นมันจึงนเป็นความดีสำหรับเขา
และหากความชั่วมาประสบกับเขา เขาก็อดทน ดังนั้นมันจึงเป็นความดีสำหรับเขาอีกเช่นกัน”
(บันทึกโดยมุสลิม)
>>لاَ عَيْشَ إِلاَّّ عَيْشُ الآخِرَة<< 